HET KASTEEL VAN REQUESENS

REQUESENS

Het oude dorp van Requesens ligt aan het zuidkant van Puigneulos op 1255m, dat ook de bron is van Anyet (of de stroom van Requesens zoals die lokaal wordt genoemd).

Gelegen temidden van kurkeikenbossen en verlaten boerderijen, op de open plek links van de beek ziet u het kasteel bovenop de 511 m hoge heuvel, uitkijkend over het kerkgebouw, wat het oorspronkelijke parochie-heiligdom was gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw.

De eerste documenten die bestaan van het plaats was in een 'Carles de Calb' leefregel in 859, de Peralada Pagus (villare quod vocant Richusins). Het kasteel verschijnt gedocumenteerd uit het midden van de 11e eeuw en zijn verhaal is bestudeerd door P. Negre uit de archieven van de hertogen van Medinacelli.

Het kasteel werd gebouwd door Gausfred II na de scheiding van de provincies Rosello en Empuries. Het werd gebouwd op het grondstuck dat zijn oom, het graaf Huges I van Empuries, aan hem had toevertrouwd, en dit werd later een bron van onenigheid tussen de twee provincies.

Het kasteel bleeft tot de 12e eeuw afhankelijk van de steun van de graven van Rosello, maar tegen die tijd werden al conecties gelegd met de Rocaberti-lijn, die het pand had gekocht en die tot het moderne tijdperk jurisdictie over het gebied bleef houden.

 

REQUESEN EN HET KASTEEL

BIJNA EN VERHAAL ZONDER HISTORIE

In het algemeen, als we van kasteel spreken we stellen ons voor dat strijdende legers met botsende zwaarden naar de grond komen.

Daarentegen hebben we wel geschreven verslagen van de bloedige gebeurtenis die feitelijk op site plaatsvond om bewijs van orloog te leveren. Dit kan ons gemakelijk een vals indruk geven dat er nooit echt een orloog heeft plaatsgevonden.

Niet allen hebben we geen verslagen van een gevegt in de buurt van het kasteel, maar we zijn ook niet zekker van het afkomst van het Kasteel - wie heeft het gebouwd, en waarom.

We weten wel dat in 859 Humfrido (waarschijnlijk van God-afkoomst) schonk het kasteel aan Oriol, wat er op wijst dat ze mogelijk de oprichters van het kasteel zijn geweest.

Andere verhalen leiden ons echter om te geloven that het originale kasteel door de graven van Rousillon werd gebouwd.

Op het einde van de 9e eeuw was de historie van Humfrido en Oriol verloren in het zand van de tijd.

De graven van Roussillon behoren nog steeds tot de meer kleurrijke personages in de geschiedenis van het gebied, zelfs als de precieze rol die ze speelden in de constructie van het kasteel tot op de dag van vandaag onduidelijk blijft.

Dit alles gebeurde rond de 12e eeuw, ten tijde van de kruistochten naar de heilige landen, gedurende welke de katharen macht bleven houden in Occitanie, Roussillon en de Pyreneeën.

Op dit moment lag het Alberesgebergte, samen met een groot deel van de Pyreneeën, in een Catalaans koninkrijk dat zich tot ver in Frankrijk uitstrekte, in tegenstelling tot tegenwoordig, wanneer de bergen de grens tussen de twee landen afbakenen.

In die tijd strekte het bereik van de Catalaanse koningen zich over de bergen uit tot heel Occitanië.

Maar deze Catalaanse persoonlijkheid was dramatisch gedoofd op 9 september 1213. Terwijl hij vocht tegen de huursoldaten van Simon de Montfort ter ondersteuning van de graven van Toulouse, werd de Catalaanse koning Pere the Catholic (vader van James I) tragisch gedood in de strijd.

Afstappen van zaken van politiek en oorlog op zaken van koophandel, had Requesens Castle eeuwenlang naast een populaire handelsroute gestaan, met veel handelaren die van de vlaktes van Roussillon in het noorden naar de vlakte van Emporda in het zuiden reisden, via het Albera gebergte en de Puigneulos, die zorgde voor een directe bergpas door de hoge Pyreneeën die in de winter grotendeels onbegaanbaar waren.

De naam van de plaats is door de jaaren heen verandert, in 1040 was het genoemd Recosin, in 1085 werd het Rechodindus en tegen 1278 was het bekend as Requeseno, wat later veranderd werd naar Requesens, zoals het tot op de dag van vandag bekend is.

Hoewel het bleef behoren naar de graven van Rosello in de 12e eeuw, de naam van de graven van Rocaberti begon te verschijnen in 1285.

in 1420 gaf koning Alfons V het kasteel van requesens naar Dalmaci de Rocaberti, samen met andere sites van Verges, la Tallada en Vinça del Rosello.

De invloed van de graven van Rosello was verduisterd door de graven van Rocaberti wie nu het kasteel van requesens en omligende boerderijen had, met ook het kleine dorp van Santa Maria, gebouwd in 844, die nog ouder is dan het kasteel zelf.

Elke jaar in het eerste week van juni mensen van Figueres sloten zich bij de lokaale bewounersin de jaarlijkse processie van de San Sebastian kerk, bidden voor de wind van de Tramontana die uit de bergen raast om hun zielen te zuiveren voor het komende jaar.

De graven van Rocaberti waren de eigenaars van het kasteel van Perelada voor nog 5 eeuwen.

In het 19e eeuw sloot Tomas de Rocaberti van Dameto zich met de graaf van Pereldada en de burggraaf van Rocaberti aan om het kasteel zijn oude glorie te geven.

Helaas, Tomas de Rocaberti stierf in 1898 zonder de complete restauratie te zien. Maar de restauratie was de jaar darna klaar gemakt door  zijn zus, Joanne Adelaida van Rocaberti, die zijn enige erfgenaam was geweest.

Blijkbaar in die dagen alle vrouwen hadden hun <> en Joanne Adelaida van Rocaberti alleen moest weten wat haar toen heeft geleid om al haar bezit aan door te geven naar Ferran Truyols Despuig van Mallorca, Markies van la Torre.

Al snel werd duidelijk dat Ferran niet wist wat te doen van deze monumentaal erfgoed en snel verkocht ie het naar de broers Joan en Pere Rosello van Mallorca.Tragisch genoeg begonnen ze toen met een wrede en verwoestende exploatie van het eeuwenoude bos die de bergen bevolkte. Deze explotatie is er 20 jaar geweest zonder acht te slaan op de milieuschade die ze veroorzaakten.

Na deze operatie in 1920-22, de broers van Rosello verkochten den het hele berg aan de hertog van Infantado. Dit leidde toen naar verder oproer, toen de hertog begon de lokale boeren uit het land te stuuren, en alle families van het dorp uit hun huisen zonder enige form van compensatie.

In 1942 hertog van Infantado verkochte toen de bergen naar de Bores Society, die daarna hadden het verkocht naar de twee lokale families, the Estebans en Pijoans, wie nog die eigenaren zijn tot vandag.

Het kasteel was eigenlijk gehandeld as een barak op het einde van de Spaanse Civil orloog, huisvesting van een gezelschap jonge mannen die de grens met Frankrijk moesten bewaken. Helaas, onwetend van de historische waarde, leidde hun verwaarlozing van het gebouw tot de vernietiging van het interieur en de kantelen van de toren.

Ze verlieten het kasteel in puin, zoals het honderd jaar eerder was, en het blijft zoals ze het tot op de dag van vandaag verlaten.